ေတာင္သူလယ္သမားမ်ား ႏွင္. ျမန္မာ. ခိုင္းႏြား

ေရွးယခင္ကပင္ ကြ်ဲ၊ ႏြား၊ ျမင္း၊ ဆင္၊ ကုလားအုပ္စသည့္ တိရစၦာန္ မ်ားကို ထြန္ယက္စိုက္ပ်ိဳးရာတြင္ သံုးစြဲ ခဲ့ၾကသည္။ ယခုေခတ္ စက္ယႏၱရား မ်ား ေပၚေပါက္လာၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း  အခ်ိဳ႕ေနရာ၊ အခ်ိဳ႕လုပ္ငန္း၊ အခ်ိဳ႕ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားအတြက္ ထိုတိရစၦာန္မ်ားကိုလက္လႊတ္၍ မရႏိုင္ေသးေၾကာင္း ကမၻာအရပ္ရပ္ရွိ စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္း မ်ားတြင္ေတြ႕ျမင္ၾကားသိေနရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကဲ့သို႔ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲ ႏိုင္ငံအတြက္မူ တိရစၦာန္ မ်ား၏ လုပ္အားကို ႏွစ္သီးစား၊ သံုးသီးစား စိုက္ပ်ိဳး ေရးအတြက္ ပို၍ပင္ အားထားၾကရမည္ ျဖစ္သည္။

ကြ်ဲ၊ ႏြားမ်ား၏လုပ္အားသာမက ၎တို႕ကစြန္႔ပစ္အပ္ေသာ က်င္ႀကီးက်င္ငယ္တို႔သည္ သစ္ပင္ အတြက္အသံုးဝင္လွသည္။ ထိုက်င္ႀကီးက်င္ငယ္တို႔သည္ သစ္ပင္အတြက္အာဟာရဓာတ္ေပးစြမ္းျခင္း၊ ေျမဆီ လႊာ၏သိပ္သည္းမႈကို ျပဳျပင္ေပးျခင္း၊ ေျမအခ်ဥ္ အငန္ဓာတ္(စံ) ကို ျပဳျပင္ေပးျခင္း၊ လူႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ကို အဆိပ္အ ေတာက္ မျဖစ္ေစျခင္း စသည့္အက်ိဳး မ်ားကို ေပးစြမ္းႏိုင္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ စိုက္ပ်ိဳးသူတိုင္းေမြးျမဴေရးကိုပါ တစ္ပိုင္တစ္ႏိုင္တြဲဖက္ၿပီး ေမြးျမဴသင့္သည္။ ခိုင္းႏြားေမြးျမဴ ေရးကိုမူမိုးနည္းေသာေဒသရွိ ေတာင္သူမ်ားက မိမိတို႔သံုးစြဲ႐ံုသာမက မိုးမ်ားေဒသရွိ လယ္သမားမ်ား အတြက္ပါ ပိုမိုေမြးျမဴ ၾကရပါမည္။ အညာေဒသမွ ေတာင္သူႀကီးမ်ားသည္ ခိုင္းေနေသာ ႏြားအျပင္ အရံအျဖစ္ ေနာက္လိုက္ ႏြားမ်ားပါ ထားေလ့ရွိၾကသည္။ ေနာက္လိုက္ႏြားမွာ မိမိအိမ္ၿခံေပါက္ႏြားျဖစ္သည္။ ျမန္မာ မ်ိဳးျဖစ္သည့္ ေရႊနီ မ်ိဳးသည္ ခိုင္း၍ ပိုေကာင္းေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္ခဲ့သည္။ ေရႊနီမ်ိဳးသည္ စပ္မ်ိဳး (အိႏၵိယႏြားႏွင့္ စပ္ေသာမ်ိဳး) ထက္အေကာင္ ေသးငယ္ သည္။ မိုးထဲ၊ ေလထဲ၊ ေနပူထဲတြင္ ပို၍ အေမာခံႏိုင္သည္။ ဇြဲရွိသည္။ ေရာဂါဘယ သက္သာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမင္း အုန္းခြံ၊ ႏြား ေရႊနီ၊ မယားေတာသူ စသည္ျဖင့္ တင္စားခဲ့ၾကသည္။
ႏြားေမြးျမဴမည္ဆိုလွ်င္ ႏြားမ ၁၀ ေကာင္တြင္ ႏြားသိုး (လိုက္ႏြား၊ ႏြားထီး)တစ္ေကာင္ထားရသည္။ ႏြားမမ်ားကို ၁ႏွစ္ခြဲ-၂ႏွစ္(၂၁-လခန္႔)အရြယ္တြင္ သားတင္ႏိုင္ၿပီး၊ ႏြားထီးကို ၃ ႏွစ္ေက်ာ္မွသားစပ္ခိုင္းႏိုင္ သည္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ေသာကာလမွာ ၁၀ လ (၂၈၂- ရက္ခန္႔) ၾကာသည္။ ေနာက္ထပ္ သားတင္ရန္ ၃-၄ လေစာင့္ဆိုင္းရသည္။ သားစပ္မႈ ေအာင္ျမင္ေသာ ရာခိုင္ႏႈန္း ၇၅% ခန္႔ျဖစ္သည္။ တစ္နည္းဆိုရေသာ္ ႏြားမ တစ္ေကာင္ကိုသားတင္လွ်င္ ၇ ေကာင္ခန္႔ေအာင္ျမင္ႏိုင္သည္။ ႏြားကေလး (၃ ႏွစ္သား အရြယ္အတြင္း) ေသႏိုင္ေသာ ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ ၆.၅ ျဖစ္သည္။ ႏြားႀကီး ေသႏိုင္ေသာရာခိုင္ႏႈန္းမွာ ၃.၃ ျဖစ္သည္။ ေပါက္ဖြား လာေသာ ႏြားကေလးမ်ားအနက္ အထီးအမမွာ ထက္ဝက္စီခန္႔ရွိႏိုင္သည္။ ႏြားမႀကီးကို ၁၀ ႏွစ္ အရြယ္ထိ သားတင္ႏိုင္သျဖင့္ ၆ သားခန္႔ ရရွိႏိုင္သည္။ ႏြားထီးကိုလည္း ၁၀-ႏွစ္သားအထိ သားစပ္ရန္ အသံုးျပဳႏိုင္ သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ ႏြားမ ၁၀-ေကာင္ႏွင့္ ႏြားထီး ၁- ေကာင္ကို ၈-၁၀ ႏွစ္ခန္႔ ေမြးျမဴပါက ႏွစ္စဥ္အသားတင္ ႏြားကေလး ၆- ေကာင္ခန္႔ (ႏွစ္ထပ္တိုးႏႈန္းျဖင့္) တိုးပြားလာႏိုင္သည္။ ထို အထဲမွ ခိုင္းႏြား၂-၃ ေကာင္ခန္႔ ရႏိုင္ သည္။ အသက္ ၂-ႏွစ္ (သြား ၂-ေခ်ာင္းက်ိဳး/စိုက္) အရြယ္တြင္ေနာက္ လိုက္ႏြားအျဖစ္ အသံုးျပဳႏိုင္ၿပီး အသက္ ၄-ႏွစ္အရြယ္ (သြား ၄-ေခ်ာင္းက်ိဳး/ စိုက္) အရြယ္တြင္ ခိုင္းႏြားအျဖစ္ အသံုး ျပဳႏိုင္သည္။ ခိုင္းႏြားမ်ားကို              ၆-ႏွစ္ခန္႔ (၆-မိုးခန္႔) ခိုင္းႏိႈင္သည္။ ႏြားမ ၁၀- ေကာင္ ေမြးျမဴထားလွ်င္ မိမိတို႔ ခိုင္းရန္ အတြက္သာ မဟုတ္ဘဲ အျခားသူအတြက္ပါ ခိုင္းႏြားမ်ားကို ေရာင္းခ်ေပးႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ခိုင္းကြ်ဲ၊ ႏြားကြ်ဲမ်ားကို တိုးခ်ဲ႕ေမြးျမဴ သည္ႏွင့္ အမွ်စားက်က္ေျမကိုလည္း တိုးခ်ဲ႕ေပးရန္ (သို႔မဟုတ္) ေရွးယခင္က ရွိခဲ့ၿပီးေသာ စားက်က္ေျမ မ်ားတြင္ အျခားနည္း အသံုးျပဳမႈမ်ားကို ေရွာင္ရွားသင့္သည္။ မေရွာင္သာသျဖင့္ စားက်က္ေျမကို အျခားနည္း အသံုးျပဳလွ်င္လည္း အျခားသင့္ေတာ္ေသာေနရာတြင္ အစားျပန္ေပးသင့္ပါသည္။ ေမြးျမဴေရးကို ေတာင္သူ လယ္သမားမ်ားက ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေသာ္လည္း စားက်က္ေျမကိုမူ တာဝန္ရွိသူတို႕ကသာ ေဆာင္ ရြက္ေပးႏိုင္ သည္။

ႏြားႀကီးတစ္ေကာင္ရွိလွ်င္ တစ္ႏွစ္တြင္ ႏြားေခ်း ပိႆာ ၁၅၀ဝ ခန္႔ (ႏြားလွည္း ၇ စီးတိုက္ခန္႔) ရႏိုင္ သည္။ ခိုင္းႏြား တစ္ရွဥ္းရွိၿပီး ရသမွ်က်င္ႀကီး၊ က်င္ငယ္၊ ႏြားေအာက္ခင္း ေကာက္႐ိုး၊ ျမက္ေျခာက္၊ ပဲ႐ိုးစသည္ မ်ားႏွင့္ စားဖိုေဆာင္ထြက္အမိႈက္သ႐ိုက္မ်ားကိုပါ က်င္းျဖင့္ စုေဆာင္းၿပီးစနစ္တက်သိုေလွာင္ထားပါက ႏြားေခ်း ေျမေဆြး  လွည္း ၁၅ စီးစာရႏိုင္သည္။ ထိုပမာဏ သည္ ေျမ ၃-ဧက အတြက္ေျမေဆြး ရရွိသျဖင့္ အလွည့္က် ထည့္ေပးပါက တစ္တံုးထြန္ (၁၀-ဧကခန္႔) အတြက္လံု ေလာက္ႏိုင္သည္။ သို႔မဟုတ္ အနည္းအက်ဥ္းသာ လိုမည္ျဖစ္သည္။

ေရရွည္အက်ိဳးကို ေမွ်ာ္ကိုး၍ ေတာင္သူလယ္သမားတိုင္း ခိုင္းကြ်ဲ၊ ႏြားမ်ားကို တစ္ပိုင္တစ္ႏိုင္ ေမြးျမဴၾက ဖို႔ႏွင့္ ေဒသအလိုက္ တာဝန္ရွိသူတို႔က လည္း ေမြးျမဴေရးအတြက္ ကြ်ဲႏြား စားက်က္ေျမမ်ားကို ထိန္းသိမ္းၾကဖို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ရပါသည္။
ျမန္မာ့ခိုင္းႏြား(ေရႊနီ)
ျမန္မာ့ခိုင္းႏြား၏ ၾကန္အင္လကၡဏာမ်ား

ျမန္မာလူမ်ိဳးတို႔သည္ မိမိတို႕ႏွင့္ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ်တြဲဖက္လုပ္ကိုင္ေနေသာ ခိုင္းႏြားမ်ားအေၾကာင္းကို ေလ့လာမွတ္သားၾကသည္။ လက္ဆင့္ ကမ္း၍ ပညာေပးခဲ့ၾကသည္။ တစ္ေက်ာင္းတစ္ဂါထာ၊ တစ္ရြာ၊ တစ္ပုဒ္ ဆန္းလည္းရွိသည္။ တူရာေတြေပါင္းၿပီး ျပန္လည္ လက္ဆင့္ကမ္းျခင္းသာ ျဖစ္သည္။

ခိုင္းႏြားမ်ား၏ ေကာင္းျခင္းလကၡဏာကို ဤသို႔သတ္မွတ္ၾကသည္။ နဖူးထိပ္အင္းက်ယ္ရမည္၊ “က်ယ္သံုးက်ယ္” ဟုေခၚသည္။ ႏွာတံခံုးၿပီး နဖူးက်ယ္လွ်င္ ႀကံခိုင္ေတာင့္တင္းသည္ဟု ဆိုၾကသည္။ ထို႔အျပင္ ဦးခ်ိဳ (ဂ်ိဳ) သြယ္ရမည္၊ ေျခလက္သြယ္ရမည္၊ ၿမီးအိုး သြယ္ရမည္တို႔ကို “သြယ္သံုးသြယ္” ဟု သတ္မွတ္ၾက သည္။ ႏြား၏႐ုပ္ရည္ေခ်ာေမာသည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ “သြယ္သံုးသြယ္” ဟု သတ္မွတ္ၾကသည္။ ႏြား၏ ႐ုပ္ရည္ ေခ်ာေမာသည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ “သြယ္”ဆိုရာတြင္ ေသးငယ္ေနျခင္းမဟုတ္ဘဲ တျဖည္းျဖည္း ေသးသယ္ သြားျခင္း ( ရွဴးသြားျခင္း) ကိုဆိုသည္။ တဖန္နားေၾကာျပတ္ရမည္၊ ဆီးေၾကာျပတ္ရမည္ (သိုဖတ္မတြဲရ)၊ အၿမီး ေၾကာျပတ္ရမည္တို႕ကို “ျပတ္သံုးျပတ္” ဟုေခၚသည္။ ထို႔အတူ လယ္ဖက္၊ သိုဖက္၊ ၿမီးဖက္ “ဖက္သံုးဖက္” လည္းမပါသင့္ဟု ဆိုၾကသည္။ သိုဖက္တြဲလွ်င္ ေလးကန္ထိုင္းမိႈင္းသည္။ ထိုမွ တစ္ပါးမ်က္ေစ့ျပဴးၿပီး ဝိုင္းရမည္။ ခါးမွာလည္း ေၾကးဖလားကို ေမွာက္ထားသကဲ့သို႔ ဝိုင္းရမည္ကို “ဝိုင္းႏွစ္ဝိုင္း” ဟုေခၚၾကသည္။ သမင္ခြာ၊ သမင္ မ်က္လံုးရွိေသာ ႏြားသည္ သြက္လက္ဖ်တ္လတ္သည္။ “ႏွာတံခံုးေစ၊ ခြာလံုးေစ” ဟုဆိုၾကသည္။ ႀကံခိုင္ ေတာင့္ တင္းသည္။
(က) အေမြးေရာင္

ထို႔အျပင္ခိုင္းႏြားမ်ား ထမ္းပိုး ေကာင္းမေကာင္း (ခိုင္း၍ေကာင္းမေကာင္း)ကို အေမႊးအေရာင္ျဖင့္ သတ္ မွတ္ၾကသည္။ ထန္းသီး (ထန္းပင္မွ အသီး) ညိဳေရာင္အေမႊးရွိေသာ ႏြားသည္ သြားလာမႈေႏွးေကြးသည္။ ထို႔ ေၾကာင့္ “ထန္းသီးညိဳဝန္ပိုမတင္နဲ႔၊ ဝန္ပိုတင္လွ်င္ရြာစဥ္မေဝးနဲ႔၊ ရြာစဥ္ေဝးလွ်င္ ကေလးမပါေစနဲ႔၊ ကေလး ပါလွ်င္ ရိကၡာမနည္းေစနဲ႔” ဟုဆိုသည္။ တစ္ဖန္ ႏြားျပာနီဆပ္ဖြဲေရာင္ရွိေသာႏြားသည္ ထမ္းပိုးမေကာင္းဟု သတ္ မွတ္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ “ႏြားျပာနီဆပ္ဖြဲ ႏွင္တံမလွဲနဲ႔၊ ႏွင္တံလည္းလွဲေရာ အသြားလည္းစဲေရာ” ဟု ဆိုသည္။ ထို႔အျပင္ႏြားျပာနီေကာက္႐ိုးေမႊးေမာင္းႏိုင္မွေျပးဟုဆိုျပန္သည္။ ႏြားျပာနီ မ်က္ခြံျဖဴ ႀကိမ္ကူမွ (ႏွင္တံ႐ိုက္မွ)၊ ႀကိမ္မကူ ဂမူမတက္ဟု သတ္မွတ္သည္။ တစ္ဖန္ၿမီးစြပ္လွ်င္ ထိပ္ကြက္မွ ထမ္းပိုးေကာင္းသည္။ ၿမီးစြပ္ၿပီး ထိပ္ မကြက္လွ်င္ ရြတ္တြတ္တြတ္ ေပကပ္ကပ္ျဖင့္ခိုင္း၍မေကာင္း၊ လန္႔တတ္သည္ဟု ဆိုသည္။ ၿမီးစြပ္ထိပ္ကြက္ၿပီး ေျခေလးေခ်ာင္းလံုးစြပ္ပါက “ေျခာက္ကြင္း”ဟုေခၚၿပီး “ႏြားၾကန္စံု” ျဖစ္သည္။ မဂၤလာရွိသည္။ ေမြးရန္သင့္ သည္ဟု ဆိုၾကသည္။ ႏြားျပာနီမင္ကြပ္မွာ စိတ္ဆက္၍ ေျခသြက္သည္။
(ခ) လကၡဏာ

ႏွာတြင္ပါေသာ ၾကန္အင္လကၡဏာမ်ားျဖင့္လည္း  ပိုင္ရွင္၏ ကံၾကမၼာ အဆိုးအေကာင္းကို သတ္မွတ္ ၾကျပန္သည္။ “ဂ်ိဳ(ဦးခ်ိဳ)တယ္လူး အိမ္ဦးမွာခ်ည္ ဥစၥာသီ၊ ဘယ္ေထာင္၊ ညာလဲတက္တက္မြဲ၊ ဘယ္လဲ ညာေထာင္ တက္တက္ေျပာင္” ဟု သတ္မွတ္ ကာဂ်ိဳတယ္လူးျဖစ္ေနေသာႏြား ( ဦးခ်ိဳတစ္ဖက္လဲၿပီး၊ တစ္ဖက္ ေထာင္ေနေသာႏြား ) သည္ စီးပြားဥစၥာပ်က္တက္သည္ဟုယူဆၾကသည္။ တစ္ဖန္ႏြား၏ အစာအိမ္ႏွင့္ ကပ္ေန ေသာ ေနာက္ဆံုးနံ႐ိုးတစ္ေခ်ာင္းတိုေနလွ်င္ နံတိုဟုလည္း ေကာင္း၊ ႏွစ္ဖက္လံုးတိုေနလွ်င္ က်ားနံ (ဂဠံဳက်ားနံ) ဟုလည္းေကာင္း ေခၚေဝၚၾကသည္။ ထိုသို႔နံတိုပါလ်င္ ပိုင္ရွင္ထိခိုက္တတ္သည္ဟု ယူဆၾကသည္။ ထို႔အျပင္ ေနာက္ဆံုးနံ႐ိုးသည္ အျခား နံ႐ိုးမ်ားထက္ ၁-လက္မခန္႔ခ်ိဳင့္ဝင္ေနလွ်င္ နံေပ်ာ့ဟုေခၚသည္။ ဤသည္ လည္း မေကာင္းေသာ လကၡဏာပင္ ျဖစ္သည္။
(ဂ) အမွတ္အသား

ထို႔အျပင္ဝမ္းဗိုက္ေအာက္တြင္အျဖဴေရာင္အေမႊးမ်ားေသးရွည္ရွည္အကြက္တစ္ခုပါရွိလွ်င္“ေတာက္တဲ့” ဟုေခၚၿပီး၂-၃ ခု ပါလွ်င္ “မိသားအုပ္” ဟုေခၚသည္။ ထိုအျဖဴကြက္က ေသးငယ္ေနလွ်င္ “အိမ္ေျမႇာင္” ဟုေခၚၿပီး ေတာက္တဲ့ေလာက္ မထိခိုက္ႏိုင္ဟု ဆိုျပန္သည္။ အဖန္ႏြား၏ဝမ္းဗိုက္ လက္ျပင္အတြင္းထဲ၌ အေမြးကြက္က ေလးပါေနလွ်င္ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္မွ ျမင္ရသျဖင့္ လွ်ပ္စီးလက္သကဲ့သို႔ဟု ဆိုကာ “လွ်ပ္ျပက္” ဟုေခၚၾကသည္။  တစ္ခါတစ္ခါ ဝက္႐ူးျပန္ေရာဂါ တစ္ခါတစ္ခါ အလုပ္လုပ္ရင္းလဲက်သြားေသာ “ဝက္႐ိုးေရာဂါ” ၊ ညအခါ      ေကာင္းကင္ေမာ့ၾကည့္ၿပီးႏို႔စို႔သကဲ့သို႔ ျပဳက်င့္မႈ
(ဃ) ေဗြ

ႏြားမ်ားတြင္လည္း ေဗြပါတတ္သည္။ ထိုေဗြတို႔သည္ ပိုင္ရွင္၏ ကံၾကမၼာကို ဖန္တီးသည္ဟု ယူဆၾက သည္။ “ေဗြဆင့္မ်က္ၾကား၊ အဝယ္မွား၊ မယားအိမ္ေန စင္းစင္းေသ”ဟု ဆိုၾကသည္။ မ်က္ေစ့ မ်က္ေစ့ ႏွစ္လံုးၾကားတြင္ ေဗြ-၂ လံုး အထက္ေအာက္ရွိေနျခင္းကို ေဗြဆင့္မ်က္ၾကားဟုေခၚသည္။ မွန္ေလ်ာေဗြဆို သည္မွာ မ်က္ေစ့ႏွစ္လံုးၾကားတြင္ရွိေသာ ေဗြတစ္လံုးသည္ အထက္မ်က္ခမ္းႏွစ္ခုကို ႀကိဳးဆြဲလိုက္လွ်င္ မလြတ္ ေသာေဗြ ျဖစ္သည္။ ထိုေဗြပါေနလွ်င္ ထမ္းပိုးေကာင္းသည္။
သို႔ရာတြင္ မေကာင္းေသာလကၡဏာဟု သတ္မွတ္ၾကသည္။ ေကာင္းေသာလကၡဏာျပသည့္ေဗြမွာ လက္ျပင္ေရွ႕လည္ပင္းေပၚတြင္ တစ္ဖက္တည္း၌ ျဖစ္ေစ၊ ႏွစ္ဖက္စလံုး၌ျဖစ္ေစ ေဗြပါေနလွ်င္ ေဗြတစို႔ သို႔မဟုတ္ ထမ္းပိုးႀကီးေဗြဟု ေခၚသည္။ ထိုႏြားသည္ ထမ္းပိုးေကာင္းသည္။ တစ္ဖန္ ဦးေခါင္း ေပၚတြင္ ေဗြ ႏွစ္လံုးယွဥ္ၿပိဳင္ေနပါက ေဗြၿပိဳင္ (သို႔ မဟုတ္) ေဗြခ်ိန္ခြင္ဟုေခၚၿပီး ထမ္းပိုးေကာင္းသည္။ လွည္းျဖင့္ ေဈးေရာင္း ထြက္ပါက အေရာင္းရေကာင္း သည္ဟု ယူဆၾကသည္။ ေက်ာေပၚတြင္ျဖစ္ေစ၊ ဦးေခါင္းထက္တြင္ျဖစ္ေစ ဖိုခေနာက္ ဆိုင္ေဗြ သံုးလံုးပါလွ်င္ ျမခေနာက္ဟု ေခၚၿပီး ပိုင္ရွင္ကို ႀကီးပြားခ်မ္းသာ ေစသည္။ ထို႔အျပင္ ေက်ာေပၚ မွေဗြႏွင့္ ဝမ္းဗိုက္ေအာက္ရွိ ခ်က္တို႔တည့္တန္း ေနလွ်င္ ေဗြခ်က္ေပါက္၊ ခ်စ္ခံုတစ္ဖက္ တစ္ခ်က္စီ ေပၚတြင္ ေဗြပါေနလွ်င္ ေဗြေက်းနား၊ ကင္းေျခမ်ား ပံုသဏၭာန္ျဖင့္ ခ်စ္ခံုမွ အၿမီးၾကားထဲဝင္သြားေသာ ေဗြကို လင္းဒႏိုက္ဟုေခၚသည္။
(င)  အဆိုအမိန္႔မ်ား
(၁) မေမြးအပ္ေသာ ႏြား ၇ မ်ိဳး

အသားပြျငား၊ နိမ့္တင္ပါး၊ ထိုႏြား မေမြးအပ္။ ေပါင္အေနေစာင္း၊ ဒူး၊ ျမင္းေခါင္း၊ မေကာင္းဟူ၍ မွတ္။ သြားၾကားေရယို၊ တယ္လူး၊ ခ်ိဳ၊ နံတို-နံၾကပ္ မေမြးအပ္။ မ်က္တြင္းက်ႏြား၊ ေျခခြင္ႏြား၊ ေမြးထားမျပဳအပ္။ ေျမကပ္ ၍ပါ၊ ေျခကိုခါ၊ ေခါင္းမွာတိုလက္ မေမြး အပ္။ ေမြးရွည္၊ ၿမီးရွည္၊ ေမြးၾကမ္းသည္၊ လည္ရွည္တိုလတ္ မေမြးအပ္။ ႏွာ ေခါင္းရွည္ျငား၊ ထိုထိုႏြား ေရွာင္ရွားသက္လံုးမွတ္။
(၂) ေမြးအပ္ေသာ ႏြား ၉ မ်ိဳး

ထိပ္လယ္က်ားေန၊ လည္ပင္းေဗြ၊ ရွိေလ ႏြားျမတ္ ေမြးျမဴအပ္။ ေျခလက္ အျဖဴ၊ ၿမီးက်ားျဖဴ၊ ခြာမူ ရွည္လတ္ေမြးျမဴအပ္။ ေက်ာက္ကုန္း၌ေဗြ၊ ၿမီးရင္း ေဗြ၊ ရွိေလတံုလတ္ ေမြးျမဴအပ္။ မ်က္စိမ်က္ႏွာ တင့္တယ္စြာ၊ နားမွာ တိုလတ္ ေမြးျမဴအပ္။ ဆိုခဲ့ေလျငား ထိုသည့္ ႏြားေကာင္းစားေစတတ္၊ သက္လံုးမွတ္။
(၃) ခုနစ္ေန႔သား ႏြားေမြးက်မ္း

ေန႔ခုနစ္ရက္၊ ႏြားေမြးခ်က္၊ တစ္သက္လံုးမွတ္ေလကြယ္။ တနဂၤေႏြေန႔ သားေမြးသူျငား၊ ႏြားမွာ နီျဖဴတဲ့။ တနလၤာသားေမြးဖို႔ကား ႏြားနီ ေျပာက္က်ားတဲ့။ ႏြားနက္အဂၤါ၊ ဗုဒၶဟူးေန႔သား နီက်ားက်ား ေမြးထားေကာင္း သည္တဲ့။ ၾကာသ ပေတး၊ ေသာၾကာ၊ စေနမွာ ေၾကာင္၊ ျပာ၊ အႏွမ္း ေမြးေလတဲ့။
(၄) နံသင့္ႏြား ေမြးနည္း

တနဂၤေႏြသား ေမြးသင့္ျငား ႏြားနီ၊ ႏြားနက္တဲ့။ နီေျပာက္ေမြးပါ တနလၤာ၊ အဂၤါ ျဖ်ဴက်ားတဲ့။ ဗုဒၶနီ ျဖဴျဖဴ၊ ဂု႐ုမူ၊ ေမြးယူ  ႏြားနက္တဲ့။ ႏွမ္းေျပာက္ ေသာၾကာ စေနမွာ ဥစၥာတက္မည္တဲ့။

ထိုထိုေသာ အယူအဆမ်ားသည္ ႏြားပြဲေဈး၌ ေရာင္းသူကို ေျခာက္လွန္႔ၿပီး ဝယ္သူကို ေျမႇာက္ပင့္ ေပးေသာ ႏြားပြဲစားမ်ား၏ လုပ္ႀကံမႈလည္းပါႏိုင္ သည္။ အခ်ိဳ႕မွန္သည္လည္း ရွိႏိုင္သည္။ မည္သို႔ပင္ ရွိေစကာမူ ႏြားပြဲေဈးမွ မဝယ္ရေအာင္ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး၊ ကိုယ့္မ်ိဳးကိုယ္ထား၊ ကိုယ့္ႏြားကိုယ္ေမြးၾကဖို႔ တိုက္တြန္း လိုက္ရပါသည္။
ref: နည္းသစ္စြယ္စံု

ေစ်းကြက္က ေကာင္းေကာင္း နာနတ္သီး အေႀကာင္း

Myanmar Name - နာနတ္သီး

English Name – Pineapple

Binomial Name – Ananas comosus

Genus – Ananas

နာနတ္သီးဟာ အပူပိုင္းေဒသမွာ အမ်ားအျပားေပါက္ေရာက္တယ္. ဘယ္ရီသီး အမ်ိဳးအစားတစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ စီးပြားေရးအရ ျဖစ္ထြန္းေအာင္ျမင္ႏိုင္တယ္. အပင္တစ္မ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ နာနတ္သီးရဲ. သရဖူပံုသ႑ာန္ ပင္စည္ေခါင္းအား ျဖတ္ေတာက္ စိုက္ပ်ိဳးျခင္းျဖင္. မ်ိဳးပြားႏိုင္ႀကပါတယ္။အပင္ငယ္မ်ားက လေပါင္း ၂၀ မွ ၂၄ လအတြင္း ပန္းပြင္.ႏိုင္ႀကျပီး ၆လအတြင္း အသီးသီးႏိုင္ေသာ သက္ရင့္ဘယ္ရီပင္မ်ားျဖစ္ႀကပါတယ္။July - September လမ်ားတြင္ အသီးသီးေလ.ရွိပါသည္။ နာနတ္သီးမ်ားဟာ ခူးဆြတ္ျပီးလွ်င္ သိသာထင္ရွားစြာ မရင္.မွည္.ႏိုင္ႀကပါဘူး။

နာနတ္သီးကို ခ်က္ျပဳတ္ရာတြင္လည္းေကာင္း အရည္ေဖ်ာ္ေသာက္၍လည္းေကာင္း မ်ားစြာေသာ အခ်ိဳပြဲထည္.သြင္း အသံုးျပဳႏိုင္ပါသည္။ ထို.အျပင္ နာနတ္သီးခ်ည္းပဲ သက္သက္လည္း စားတတ္ႀကပါသည္။ ဖိလစ္ပိုင္ လူမ်ိဳးမ်ားက နာနတ္ရြက္မ်ားကို အိမ္တြင္း အလွဆင္ပစၥည္းမ်ားအျဖစ္လည္း အသံုးျပဳႀကသည္။

ဥေရာပတိုက္သားမ်ားဟာ 17 ရာစု အလယ္ေလာက္က အေမရိကတိုက္မွာ နာနတ္သီးကို ပထမဦးဆံုးရွာေဖြ ေတြ.ရွိခဲ.ႀကသူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ သိပၸံနံမည္ Annas ဆိုတယ္. စာလံုးကေတာ. Tupian ဘာသာစကားမွ ဆင္းသက္လာျပီး အဓိပၸာယ္ကေတာ. အံ့ဖြယ္ေကာင္းေသာ အသီး လို.ေျပာႀကပါတယ္။

နာနတ္ပင္ရဲ. အပင္ပံုစံကေတာ. အႀကမ္းအားျဖင္. ပင္ေျခႏွိမ္.ျပီး အစာအပာာရာ သိုေလွာင္ႏိုင္ေသာ ပင္စည္အထူ ရွိျပီး ခၽြန္ထက္၍ကားေနေသာ အရြက္မ်ားရွိသည္။ အခ်ိဳ.ေသာ နာနတ္ရွားပါးမ်ိဳးစိတ္မ်ားမွာ ၅ ေပမွ ေျခာက္ေပ အထိရွိသည္။

နာနတ္သီးသည္ Vitamin C ႏွင္. Maganese ဓာတ္မ်ားစြာ ႀကြယ္ဝေသာ အစားအစာ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။ နာနတ္သီး 100g တြင္ Vitamin C 47.8mg ရာခိုင္ႏူန္းအားျဖင္. 58%၊ Maganese 0.927mg ရာခိုင္ႏူန္းအားျဖင္. 44% ပါဝင္သည္။ ထို.ေႀကာင္. ဆရာဝန္မ်ားက နာနတ္သီးပံုမွန္ စားေသာသူ ကင္ဆာရာဂါျဖစ္ပြားႏူန္းကို ေလွ်ာ.က်ေစသည္ ဟု ေျပာႀကပါသည္။ ထို.အျပင္ နာနတ္သီးတြင္ မေကာင္းေသာ အဆီမ်ားကို ေလွ်ာ.က်ေစႏိုင္ေသာ ဂုဏ္သတၱိရွိသျဖင္. Diet လုပ္ေနေသာ သူမ်ားက ပို၍ပင္စားသံုးသင္.ေႀကာင္း ေျပာပါသည္။

ဂါနာႏိုင္ငံမွ နာနတ္သီးစုိက္ခင္း

2009 ခုႏွစ္ စစ္တမ္းမ်ားအရ ဘရာဇီးႏိုင္ငံသည္ နာနတ္သီးစိုက္ပ်ိဳး ထုတ္လုပ္မူတြင္ ၂၂၀၆ ကီလိုတန္ျဖင္. ပထမေနရာတြင္ ရပ္တည္ေနေသာႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္သည္။ 

နာနတ္သီးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေစ်းေကာင္းရေသာ အသီးတစ္မ်ိဳးပင္ျဖစ္သည္။ နာနတ္ပင္အား တစ္ပင္ႏွင္. တစ္ပင္ ၆ ေပႀကားစိုက္ပ်ိဳးသင္.သည္။ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္ မတိုင္မွီ တစ္ပတ္အလိုတြင္ အပင္ႀကီးထြားေဆး တစ္မ်ိဳးျဖစ္သည္. Ethephon ကို ျဖန္းျခင္းျဖင္. နာနတ္သီးမ်ားအား ေရႊဝါေရာင္ျဖင္. ေစ်းကြက္အတြင္း ေရာင္းခ်ႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ေဆးျဖန္းထားေသာ အသီးအမွည္.သည္ ၂ ရက္အတြင္းသာ စားသံုးသင္.သည္။ နာနတ္သည္ ေရအရမ္းဆာေသာအပင္မဟုတ္သျဖင္. အျခားစရိတ္လုပ္ခ သက္သာျခင္း၊ အႀကမ္းခံႏိုင္ျခင္းတို.ေႀကာင္. နာနတ္ပင္သည္ စီးပြားျဖစ္စိုက္ပ်ိဳးသင္.ေသာ အပင္ျဖစ္ေႀကာင္း ခ်ယ္ရီေျမမွ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ားအားတိုက္တြန္းလိုက္ရပါသည္။

အားလံုး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ရြင္လန္းက်န္းမာ ခ်မ္းသာႀကပါေစ

ဆုေတာင္းလ်က္ Demien Winn

Ref ; http://en.wikipedia.org/wiki/Pineapple

ကၽြန္ေတာ္ ဖတ္ဖူးသမွ် စေတာ္ဘယ္ရီ အေႀကာင္း

Name : Strawberries

Binomial Name: Fragaria ananassa

Genus : Fragaria

ဥယ်ာဥ္ျခံမ်ားတြင္ စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္ေသာ စေတာ္ဘယ္ရီပင္မ်ားဟာ ကမာၻအႏွံ႕မွာ  သဘာဝအေလ်ာက္ ေပါက္ေရာက္ေနတယ္. စေတာ္ဘယ္ရီအရိုင္းမ်ားမွ ဆင္းသက္လာတာျဖစ္ပါတယ္။ သူ႕ရဲ. ေမြးပ်ံ.တယ္. ရနံ. နီရဲတယ္. အဆင္း အရည္ရြမ္းတယ္. အသား ခ်ိဳေမြးတယ္. အရသာတို.ေႀကာင္. တစ္ကမာၻလံုးက လူသိမ်ားႀကပါတယ္။ စေတာ္ဘယ္ရီအယဥ္မ်ားဟာ မူလမ်ိဳးရင္း Fragaria မွ ဆင္းသက္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို. စေတာ္ဘယ္ရီသီးလို. သိထားတယ္. စေတာ္ဘယ္ရီ က ဘယ္ရီမ်ိဳးႏြယ္ မဟုတ္ပါဘူး အုပ္စုလိုက္ ႀကီးထြားတတ္ႀကတယ္. ေျမေလွ်ာက္ပင္ မ်ိဳးႏြယ္စုတစ္ခုသာ ျဖစ္္ပါတယ္။ တခ်ိဳ.ေတြက အသီးလိုက္ စားႀကတယ္။ တခ်ိဳ.ေတြက ေရခဲမုန္. ဒါမွမဟုတ္ ေခ်ာကလက္အျဖစ္ ျပဳလုပ္ စားသံုးႀကတယ္။

ဥယ်ာဥ္ျခံေျမ အတြင္းမွာ စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္တယ္. စေတာ္ဘယ္ရီအယဥ္ကို ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ၊ ဘရစ္တီနီၿမိဳ. မွာ ၁၇၅၀ ခုႏွစ္ပိုင္း ေလာက္က စတင္မ်ိဳးပြားခဲ.ပါတယ္။ ယခုျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေရာက္ရွိေနတယ္. စေတာ္ဘယ္ရီ အႀကီးမ်ိဳး Fragaria ananassa က စီးပြားေရးအရ ကုန္ႀကမ္းထုတ္လုပ္မွဴ မ်ားျပားလာေအာင္ အစားထိုး မ်ိဳးပြားထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ စေတာ္ဘယ္ရီကို ေရွးေခတ္ေရာမ ေဆးက်မ္းမ်ားမွာ စိတ္က်ေရာဂါကုသရန္ အသံုးျပဳခဲ.ႀကတယ္လို.ေျပာႀကပါတယ္။ ၅ေယာက္ေျမာက္ ျပင္သစ္ဘုရင္ ခ်ားလ္ကိုယ္တိုင္က စေတာ္ဘယ္ရီကို အရမ္းႀကိဳက္လို. ေတာ္ဝင္ဥယ်ာဥ္အတြင္းမွာ စေတာ္ဘယ္ရီအပင္ ေပါင္း ၁၂၀၀ ေက်ာ္ စိုက္ပ်ိဳးေစခဲ.တယ္ လို.လဲ ေျပာႀကပါတယ္။ AD 1400 ေလာက္က ဥေရာပမွာ ရွိတယ္. ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားက စေတာ္ဘယ္ရီအရိုင္းကို အေဆာင္လက္ဖြဲ. အျဖစ္လည္း ထားခဲ.ႀကတယ္လို. ေျပာႀကပါတယ္။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ရဲ. စစ္တမ္းမ်ားအရ အေမရိကန္ႏိုင္ငံဟာ စေတာ္ဘယ္ရီကို အမ်ားဆံုး စိုက္ေသာ ႏိုင္ငံအျဖစ္ အသီးတန္ေပါင္း ၁၃၁၂၉၆၀ တန္ နဲ. စံခ်ိန္တင္ႏိုင္ခဲ.ပါတယ္။  စေတာ္ဘယ္ရီပင္ဟာ အေအးဓာတ္ကို ႀကိဳက္တယ္. အပင္ျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္ဦးလြင္ ရွမ္းျပည္နယ္ ႏွင္. ျမန္မာႏိုင္ငံ အေအးပိုင္းေဒသ (ခ်င္းျပည္နယ္မွေဒသတစ္ခ်ိဳ.မပါ) ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ စီးပြားျဖစ္ စိုက္ပ်ိဳးႀကပါတယ္။ စေတာ္ဘယ္ရီပင္သည္ အေအးဓာတ္ကို အရမ္းႀကိဳက္ေသာ္လည္း ေရအရမ္းဆာေသာ အပင္မ်ိဳးေတာ. မဟုတ္ပါ။ စေတာ္ဘယ္ရီမ်ားကို ေဘာင္က်ယ္က်ယ္ အပင္က်ဲက်ဲျဖင္. စိုက္ပ်ိဳးတတ္ႀကသည္။

စေတာ္ဘယ္ရီေဘာင္ လုပ္ေတာ.မည္ဆိုပါက ေျမအစိုဓာတ္အၿမဲမျပတ္ ရရွိရန္ ေျမအစိုဓာတ္ခံႏိုင္ေသာ ေျမမ်ိဳးကို ေရြးခ်ယ္ရမည္။ ေဘာင္အက်ယ္  - ၄ေပ လူသြားလမ္း - ၁ေပခြဲ အပင္ႀကား - ၁ထြာ ျဖင္.စိုက္လွ်င္ပိုမို သင္.ေတာ္သည္။ ေဘာင္အား ေျမညွက္ညွက္ ျဖစ္ေနေအာင္ ေဘာင္ေဖာ္ေပးပါ။ ေဘာင္ေပးျပီးပါက ႏြားေခ်း အနည္းငယ္ ျဖဴးေပးပါ။ ျပီးလွ်င္ ေရအနည္းငယ္ ဖ်န္းပါ။ ပ်ိဳးပင္မ်ားအား စိုက္စိုက္ျပီးခ်င္း ေရေလာင္းေပးရန္လုိအပ္ပါသည္။

စေတာ္ဘယ္ရီပင္သည္ အျမဲတေစ ဂရုစိုက္ေနရေသာ အပင္ျဖစ္ပါသည္။ ၃ ပတ္ႀကာလွ်င္ ေျမႀသဇာ စေကၽြးႏိုင္ပါျပီ။ ၄ ပတ္ႀကာလွ်င္ အပင္ေဟာ္မုန္းေဆးျဖန္းႏိုင္ပါျပီ။ စေတာ္ဘယ္ရီအပင္အား အထြက္ႏူန္းမက်သြားေစရန္ တစ္သီးစား ျပီးလွ်င္ ေနရာေျပာင္းေရြ.စိုက္ရပါသည္။

စေတာ္ဘယ္ရီပင္မ်ားမွာ မွိဳ၊ အရြက္ကြက္ေရာဂါ၊ ရြက္ေထြးေရာဂါ၊ ျမစ္မည္းေရာဂါမ်ား ျဖစ္တတ္လို. စေတာ္ဘယ္ရီပင္မ်ားကို ေသခ်ာျပဳစုသင္.ပါတယ္။ လိုအပ္ပါကလည္း ေသခ်ာနားလည္တတ္ေျမာက္သူ ရဲ.အႀကံဥာဏ္ကိုသာ လက္ခံသင္.ပါတယ္။ စေတာ္ဘယ္ရီဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေစ်းေကာင္းရတယ္. အသီးတစ္မ်ိဳးျဖစ္လို. ခ်ယ္ရီေျမမွ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမမ်ား စေတာ္ဘယ္ရီကိုစိုက္သင္.ေႀကာင္း အႀကံဥာဏ္ေပးခ်င္လိုက္ပါတယ္။

အားလံုး ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ ရြင္လန္း ခ်မ္းသာ ႀကပါေစ...။

ဆုေတာင္းလ်က္ Demien Winn

Ref: Wikipdia . Strawberries

ဟင္းသီးဟင္းရြက္ စိုက္ပ်ိဳးမွဳစနစ္မ်ား

ဟင္းသီးဟင္းရြက္ စိုက္ပ်ိဳးစနစ္သည္ လူေနမွဳစနစ္ တိုးတက္ေျပာင္းလဲလာသည္ႏွင္. အမွ် ကြာျခားလာသည္ကို ေတြ.ရွိရေပသည္။ အႀကမ္းအားျဖင္. ဟင္းသီးဟင္းရြက္ စိုက္ပ်ိဳးမွဳ စနစ္ကို (၆) မ်ိဳးခြဲျခားႏိုင္ပါသည္။

အိမ္ျခံဝင္းအတြင္း စိုက္ပ်ိဳးျခင္းစနစ္

ဤစနစ္မွာ ေရွးအက်ဆံုး စိုက္ပ်ိဳးမွဳစနစ္ျဖစ္သည္။ လူသားမ်ား အဖြဲ.လိုက္ စုေပါင္း ေျပာင္းေရြ. ေနထုိင္ေသာ ေခတ္ကာမွစ၍ မိမိတို.၏ ေန.စဥ္စားသံုးရန္အစာတြက္ စိုက္ပ်ိဳးခဲ.ႀကသည္။ ေျမဆီေျမႏွစ္ကုန္ခမ္းသြား၍ စိုက္ပ်ိဳးမွဳ မေအာင္ျမင္ေသာအခါတြင္ ေနရာသစ္ကို ရွာေဖြေလ.ရွိႀကသည္။ အခ်ဴပ္အားျဖင္. ဤစိုက္ပ်ိဳးမွဴ စနစ္သည္ မိမိ၏ အဖြဲ.စည္း သို. မိမိအိမ္ေထာင္ စားသံုးရန္အတြက္ စိုက္ပ်ိဳးျခင္းျဖစ္သည္။

တစ္ႏိုင္တစ္ပိုင္ စိုက္ပ်ိဳးျခင္းစနစ္

လူေနမွဳစနစ္တိုးတက္လာ၍ ျမိဳ.ႀကီးျပႀကီးမ်ားတြင္ အျမဲတေစ ေနထိုင္လာေသာအခါ စိုက္ပ်ိဳးရန္အတြက္ ေျမေနရာမရွိျခင္း အျခားစီးပြားေရးလုပ္ငန္းေႀကာင္. အခ်ိန္ပိုမရွိျခင္း၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ စိုက္ပ်ိဳးျခင္းလုပ္ငန္းကို ကၽြမ္းက်င္မွဳမရွိျခင္း စသည္တို.ေႀကာင္. ကိုယ္တိုင္မစိုက္ပ်ိဳးႀကေတာ.ေပ။ ထိုအခါ ျမိဳ.သူျမိဳ.သားမ်ားအတြက္ စိုက္ပ်ိဳးေရာင္းခ်လာႀကသည္။ အခ်ဳပ္အားျဖင္. ျမိဳ.၏ လိုအပ္မွဳအေပၚ မူတည္ စိုက္ပ်ိဳးျခင္း ျဖစ္သည္။

ျပည္တြင္းျပည္ပ ပို.ကုန္အျဖစ္စိုက္ပ်ိဳးျခင္းစနစ္

ေခတ္မီတိုးတက္လာ၍ ပို.ေဆာင္ဆက္သြယ္ေရးေကာင္းမြန္ေသာအခါ၊ ဟင္းသီး ဟင္းရြက္မ်ားကို ေဒသႏွင္. ကိုက္ညီေကာေနရာမ်ားတြင္ စိုက္ပ်ိဳးလာႀကျပီး ျပည္တြင္းျပည္မ ေစ်းကြက္မ်ားသို. ေမာ္ေတာ္ကား မီးရထား ေလယာဥ္ပ်ံ စသည္တို.ျဖင္. တင္ပို.ေရာင္းခ်ႏိုင္ရန္ က်ယ္က်ယ္ ျပန္.ျပန္. စိုက္ပ်ိဳး ထုတ္လုပ္ႀကပါသည္။ ဥပမာ ေရာ္ဘာစိုက္ပ်ိဴး တင္သြင္းမွဴ

စည္သြတ္လုပ္ငန္းအတြက္ စိုက္ပ်ိဳးျခင္းစနစ္

သီးႏွံသိုေလွာင္ေသာ နည္းပညာမ်ားကို တတ္ေျမာက္ေသာအခါ ပိုလွ်ံေသာ သီးႏွံမ်ားကို စည္သြတ္လုပ္ငန္းစက္ရံုမ်ားမွ ဝယ္ယူအသံုးျပဳလာႀကသည္။ သီးႏွံအမ်ားအျပား စိုက္ပ်ိဳးေသာေဒသမ်ားတြင္ စက္ရံုႀကီးမ်ားတည္ေဆာက္လာႀကျပီး၊ လတ္ဆက္စြာ စားသံုးရန္အတြက္ သီးႏွံေကာင္းမ်ားကို အေဝးသို. ေစ်းႏွူန္းတစ္မ်ိဳးျဖင္. ေရာင္းခ်ျပီး၊ လက္က်န္ကို စက္ရံုမ်ားသို. ေစ်းႏွဴန္းေလွ်ာ.၍ ေရာင္းခ်ႀကသည္။ ယခုအခါတြင္ စက္ရံုလိုအပ္ခ်က္ေပၚမူတည္၍ သီးသန္. စိုက္ပ်ိဳးလာႀကသည္။ ထိုအခါ စည္သြတ္လုပ္ငန္းႏွင္. ကိုက္ညီမည္. အပင္ကို ေရြးခ်ယ္၍ စိုက္ပ်ိဳးရသည္။

အခ်ိန္အခါမဟုတ္သည္. အခ်ိန္ စိုက္ပ်ိဳးျခင္းစနစ္

တိုးတက္ေသာ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ကို ရာသီးခ်ိန္မဟုတ္ေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္စြာ စိုက္ပ်ိဳးႏိုင္ရန္ ဖန္တီးလာႀကသည္။ အထူးသျဖင္. ခရမ္းခ်ဥ္ႏွင္. သခြားသီး၊ ဖရဲသီးစသည္တို.ကို တစ္ႏွစ္ပတ္လံုး စားသံုးႏိုင္ရန္ မွန္အိမ္ႀကီးမ်ားတြင္ အပူခ်ိန္ထိန္း၍ စိုက္လာႀကသည္။ ရာသီမဟုတ္ေသာ အခ်ိန္တြင္ အထူးျပဳစုစိုက္ပ်ိဴးရျခင္းေႀကာင္. စိုက္စရိတ္ႀကီးမားသည္။ ေစ်းႀကီးေပး၍ ဝယ္စားႏိုင္ေသာ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အသံုးျပဳစိုက္ပ်ိဳးႀကသည္။ 

မ်ိဳးေစ.ထုပ္လုပ္ရန္ စိုက္ပ်ိဳးျခင္းစနစ္

ဟင္းသီးဟင္းရြက္ကို မ်ိဳးအတြက္ စိုက္ပ်ိဳးျခင္းႏွင္. စားသံုးရန္အတြက္ စိုက္ပ်ိဳးျခင္းတို.သည္ ကြာျခားမွဳရွိေပသည္။ မ်ိဳးေကာင္းမ်ိဳးသန္.ကို သံုးမွသာလွ်င္ စိုက္ပ်ိဳးမွဳကို အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းမည္ ျဖစ္သည္.အေလွ်ာက္ မ်ိဳးေကာင္းမ်ိဳးသန္. ရရွိႏိုင္ရန္အတြက္ သင္.ေလွ်ာ္ေသာ ေျမ၊ ရာသီဥတုႏွင္. ေရာဂါကင္းေသာေဒသတို.တြင္ ေရြးခ်ယ္စိုက္ပ်ိဳးရေပသည္။ မ်ိဳးေစ.အတြက္ ရိတ္သိမ္းျခင္း ေခၽြျခင္း ေနလွန္းျခင္း၊ ထုတ္ပိုးျဖင္း သိုေလွာင္ျဖင္း စေသာ လုပ္ငန္းမ်ားသည္ သီးသန္. လုပ္ငန္းမ်ားျဖစ္သည္. အေလ်ာက္ ကၽြမ္းက်င္ နားလည္ႏိုင္ရန္လည္း လိုအပ္လွပါသည္။ ထို.ေႀကာင္. ဟင္းသီးဟင္းရြက္ မ်ိဳးေစ.ထုပ္လုပ္ျခင္း လုပ္ငန္းကို စီးပြားျဖစ္လုပ္ကိုင္ႀကသည္။

Ref; ဟင္းသီးဟင္းရြက္စိုက္ပ်ိဳးေရး : ျမန္မာ့စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္း : 2000

အမွာစကား

အားလံုး မဂၤလာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ နံမည္ စည္သူဝင္းပါ။ ကေလာင္နံမည္ကေတာ. Demien Winn (ျပင္ဦးလြင္)ပါ။ ကၽြန္ေတာ္အေတြ.အႀကံဳ နဲ. ဒီ စာမ်က္ႏွာကို ေရးသားျပဳစုရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အေနနဲ. ဒီ Blog ကို ယေန.ေခတ္စနစ္အေနနဲ. လူငယ္မ်ားဟာ မိခင္ဘာသာ ျမန္မာစာေပအေနနဲ. ေဖာ္ျပေပးမယ္. အင္တာနက္စာမ်ားကို ဖတ္ရွဴေလ.လာႏိုင္ေအာင္၊ စိုက္ပ်ိဴးေရးနဲ. အသက္ဝမ္းေႀကာင္းေမြးျမဴမွဴ ဆိုင္ရာ ဗဟုသုတမ်ား ရရွိႏိုင္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ Demien Winn (ျပင္ဦးလြင္)[အင္တာနက္ ကေလာင္နံမည္] အသံုးျပဳျပီးေရးသား ျပဳစုျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

ယေန.ေခတ္ လူငယ္နဲ. အင္တာနက္

ကၽြန္ေတာ္တို. ျမန္မာျပည္က လူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားက အင္တာနက္ကို မေကာင္းတယ္.ေနရာမွာ အသံုးခ်ေနႀကပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ဖြဲ. စစ္တမ္းအရ ယခုအခါ လူငယ္မ်ား အင္တာနက္ကို မွားယြင္းစြာ အသံုးခ်မွဴ ေႀကာင္. မွဴခင္းျဖစ္ပြားႏူန္းတိုးတက္လာရတယ္ လို.ဆိုပါတယ္။ တကယ့္အျပင္ လက္ေတြ.မွာလည္း မွဳခင္းျဖစ္ပြားႏူန္း တိုးတက္လာတာကို ကၽြန္ေတာ္တို.ေတြ.ရွိခဲ.ပါတယ္။ အဓိကကေတာ. ျမန္မာဘာသာနဲ. အက်ိဴးရွိရွိ သုတရသ အျပည္.ေပးႏိုင္မယ္. အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ား မရွိတာကိုလည္းေတြ.ရပါတယ္။ ယေန.အင္တာနက္ေခတ္ႀကီးမွာ အခ်ိန္နဲ. တေျပးညီ ေကာင္းသတင္း ဆိုးသတင္းမ်ားကို လူမွဴကြန္ယက္ စာမ်က္ႏွာ မ်ားမွ တဆင္.ကူးစက္ႀကပါတယ္။ အင္တာနက္ ကူးစက္မွဴက ေကာင္းက်ိဴး ထက္ ဆိုးက်ိဴးမ်ားေနေသာေႀကာင္. အမ်ား ျပည္သူအက်ိဳးအတြက္ အုတ္တစ္ခ်ပ္ သဲတစ္စုပ္ပါဝင္ႏိုင္လွ်င္ပင္ ကၽြန္ေတာ္ အပင္ပန္းခံရက်ိဴး ေရးသားရက်ိဳဴးနပ္ပါျပီ။

အကယ္၍မ်ား "ေစတနာက ေဝဒနာ" "မ်က္ႏွာမရဘဲ ေျခေထာက္ရ" ခဲ.လွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ တက္သစ္စ Onlineစာေရးဆရာ တစ္ေယာက္အေနနဲ. အမွားပါခဲ.သည္ရွိေသာ္ အထူးအေလးထား ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။